Apple pobiera prawie 3000 euro za podstawową konfigurację z czterema rdzeniami. Do tej pory w teście mieliśmy tylko wersję high-endową z ośmioma rdzeniami, teraz do bezpośredniego porównania dostępny jest „podstawowy” Mac Pro. Przekonaj się, czy to wystarczy dla prawdziwych profesjonalnych użytkowników

Ostatecznie sprowadza się to do pytania: czy podstawowa konfiguracja Maca Pro, który kosztuje 3000 euro, jest warta zachodu, czy lepiej używać iMaca? Właśnie dlatego porównujemy dwa modele Mac Pro, które testowaliśmy do tej pory, z najszybszym komputerem iMac, jaki Apple ma do tej pory do zaoferowania.

Wydajność pamięci, procesora i grafiki

Podobieństwa między tymi dwoma systemami są większe, niż mogłoby się wydawać. Oba komputery Mac współpracują z czterordzeniowymi procesorami i wysokiej klasy układami graficznymi. Mac Pro ma nawet wbudowane dwa z nich, ale oprogramowanie, które naprawdę wykorzystuje drugą kartę graficzną, jest nadal rzadkie. W obu systemach pamięć SSD (iMac używa napędu Fusion) jest podłączona przez PCI Express. W ten sposób wyeliminowano wąskie gardło portu SATA III, który jest stosunkowo wolny przy 6 Gbit / s.

Wydajność testu porównawczego konfiguracji podstawowej komputera Mac Pro (zdjęcie 1 z 12)

Mac Pro Podstawowa konfiguracja Test wydajności Ogólna wydajność

W praktyce te podobieństwa są widoczne w większości programów. Oba systemy są bardzo blisko siebie w codziennych zadaniach komputerowych, takich jak kodowanie muzyki w iTunes (MP3 lub AAC), kompresowanie wideo (Mpeg 2 lub MP4) lub w złożonych operacjach filtrowania w Photoshop CS6. Czasami iMac nieco wyprzedza, czasami Mac Pro, ale odchylenia są marginalne. Pomimo różnicy w podstawowej częstotliwości taktowania – Xeon E5 w Macu Pro działa o 200 megaherców szybciej, profesjonalny Mac nie może tak naprawdę odróżnić się od Core i7 iMaca. Co zaskakujące, dzieje się tak również w aplikacjach 3D, gdzie Mac Pro powinien rzeczywiście wykazywać wyraźne zalety dzięki dwóm wbudowanym kartom graficznym. Ale nawet złożone gry 3D, takie jak Batman Arkham City, nie korzystają z dwóch układów graficznych AMD. Tutaj iMac z kartą Geforce GTX780M jest nawet odrobinę szybszy. Powód: druga karta graficzna w Macu Pro jest używana wyłącznie do złożonych zadań obliczeniowych. Open CL to tutaj magiczne słowo. Gry zwykle w ogóle nie korzystają z Open CL, więc Mac Pro również musi sobie radzić z kartą graficzną. AMD Firepro D300 zapewnia dość niezwykłą wydajność, ale nie wyróżnia się na tle podobnie bardzo szybkiego układu Nvidia w iMacu.

To zmienia się tylko w bardzo specjalnych aplikacjach, na przykład Final Cut Pro X. Podczas renderowania materiału wideo do ostatecznego wyjścia, Mac Pro wyraźnie przewyższa iMac. Tutaj możesz zobaczyć, co przynosi, gdy programiści intensywnie używają Open CL i rozdzielają złożone zadania obliczeniowe nie tylko na wszystkie dostępne rdzenie procesora, ale także na wszystkie układy graficzne. Ale Final Cut Pro X pozostaje jednym z nielicznych wyjątków. Inne programy można zwykle znaleźć również w profesjonalnym środowisku wideo.

Wzorcowa ergonomia konfiguracji podstawowej komputera Mac Pro (zdjęcie 1 z 7)

Podstawowa konfiguracja Mac Pro Wzorce Ergonomia Ogólna ergonomia

Głośność i zużycie energii

Apple wyposażyło Maca Pro w nowe podejście do aktywnego chłodzenia. Tylko jeden wentylator chłodzi wszystkie elementy wewnętrzne. To już działało bardzo dobrze z wersją ośmiordzeniową i zgodnie z oczekiwaniami czterordzeniowy zapewnia tutaj jeszcze lepszy obraz. Przy normalnym działaniu sygnału 0.1, wentylator dosłownie pozostaje niesłyszalny i nie zmienia się to nawet po 20 minutach pełnego obciążenia wszystkich rdzeni procesora i grafiki. Pozostaje na poziomie 0,1 sona. IMac wyraźnie musi przyznać się do porażki, bo przy pełnym obciążeniu praktycznie ryczy ze stresu. Dźwięki 2,6 to spore i irytujące – na przykład w środowisku studia nagraniowego – sporo. Nawet ośmiordzeniowy Mac Pro jest niesłyszalny z 1,8 sonami. Przyjaciele przetwarzania dźwięku powinni przyjrzeć się bliżej podstawowemu Macowi Pro.

Oba komputery Mac są bardzo podobne pod względem zużycia energii. IMac zazwyczaj potrzebuje trochę więcej mocy ze względu na wbudowany wyświetlacz, ale musisz także podłączyć wyświetlacz do komputera Mac Pro. Ogólnie rzecz biorąc, Mac Pro jest mniej więcej na równi z komputerem iMac. Nawet w stanie spoczynku i wyłączonym nie mierzymy żadnych decydujących różnic.

Umeblowanie

Jasne, porównanie iMaca i Maca Pro jest opóźnione przynajmniej w tym punkcie. iMac jest prawie w pełni wyposażony: 27-calowy ekran, mysz, klawiatura i napęd Fusion-Drive o przyzwoitej pojemności. Jeśli musisz kupić te komponenty do Maca Pro, różnica w cenie rośnie do astronomicznych rozmiarów. Niemniej jednak: Mac Pro może również zdobywać punkty w wielu dyscyplinach specjalistycznych. Sześć portów Thunderbolt 2, wiele można z nimi zrobić. Możliwość obsługi do trzech wyświetlaczy 4K na samym komputerze Mac to wyjątkowa zaleta, której iMac nie może zaoferować. Port HDMI (z obsługą 4K) to również punkt, który profesjonalni użytkownicy edycji wideo lubią widzieć i do którego mogą uzyskać dostęp tylko za pomocą iMaca ze specjalnymi adapterami (tutaj również utracono port Thunderbolt). Zintegrowany port HDMI komputera Mac Pro znacznie ułatwia podłączanie monitorów wielkoekranowych w studio. Ale i tutaj obowiązuje następująca zasada: Są to bardzo specjalne scenariusze aplikacji, które rzadko się zdarzają, ale się zdarzają.

Kup rekomendację i wnioski

Podstawowy Mac Pro czy iMac? Jak tak miękko decyduje tutaj scenariusz aplikacji. Lepszym wszechstronnym urządzeniem jest bez wątpienia iMac. Jest skonfigurowany, podłączony i gotowy do użycia w mgnieniu oka. Pod względem wydajności oferuje również wystarczającą moc, aby wykonać wymagające zadania w rozsądnym czasie. Z drugiej strony Mac Pro jest prawdziwym specjalistą i jako taki nadaje się szczególnie do edycji wideo w Final Cut Pro X. Nie musi to być nawet rdzeń sześcio- czy ośmiordzeniowy, rdzeń czterordzeniowy już zyskuje zauważalną przewagę dzięki dwóm kartom graficznym. Podstawowy Mac Pro powinien walczyć o bardzo szczególne miejsce w nowoczesnych studiach nagraniowych. Cisza jest tu z pewnością bardziej pożądana niż czysta wydajność.